Spoglądać na Milan możemy z dwóch zupełnie różnych perspektyw. Z jednej strony drużyna ta znajduje się na samym szczycie włoskiej ligi, natomiast kiedy popatrzymy mniej optymistycznym wzrokiem, to zwrócimy uwagę na tragiczne występy rossonerich w lidze mistrzów, które skończyły się odpadnięciem z tych rozgrywek. Zapraszam do tekstu, w którym ujmę oba aspekty tego zespołu.
Jak zawsze w serii „form klubów” rozpocznę od menedżera omawianego przeze mnie zespołu. W tym przypadku jest nim Stefano Pioli, który w Mediolanie znajduje się od sierpnia 2019 roku. Swój pierwszy sezon zakończył na 6 miejscu w tabeli. Kolejny rok wygląda dla tego szkoleniowca znacznie lepiej, bowiem skończył się wicemistrzostwem i tym samym wyprzedził Napoli, Atalantę czy Juventus. Poprzednim sezonem, gdy Milan zajął podium, lub pierwszą pozycję w tabeli był ten rozgrywany na przełomie roku 2012 i 2013. Ta statystyka pokazuje, że Pioli pomaga Milanowi wrócić na ich dawne miejsce, choć nie jest to prosta misja.
Ten sezon ligowy jest bardzo udany dla rossonerich, którzy na dziś zajmują pierwsze miejsce w tabeli Serie A. Ich bilans wynosi 12 wygranych, 2 remisy i 2 porażki. W pozostałych czterech dwukrotnie zremisowali (z Interem i Juventusem) i przegrali (z Sassuolo i Fiorentiną). Warto dodać, że klęski te miały miejsce w listopadzie, czyli nie dawno. Wielką zaletą Milanu w tym sezonie jest zdolność do punktowania słabszych rywali, jak miało to miejsce w spotkaniu z Cagliari (4:1), czy Genoą (3:0). Kluczowym dla ich sytuacji w włoskiej lidze będzie spotkanie z Napoli, które traci do zespołu Pioliego zaledwie dwa punkty. Choć ich sytuacja na krajowym podwórku nie jest idealna, to zważając na kadrę tego zespołu jest godna pochwały.
W lidze mistrzów Milanowi poszło znacznie gorzej. Podczas 6 spotkań rozegranych w stosunkowo trudnej grupie zdobyli tylko cztery punkty. Porażka w ostatnim meczu z Liverpoolem sprawiła, że Pioli ze swoimi graczami zajęli ostatnie miejsce w grupie B. Kibice tego zespołu mogą się pocieszać, że teraz ich ulubieńcy będą mogli skupić się na lidze włoskiej, która jest w zasięgu mediolańczyków. Niemniej porażka na swoim stadionie z Atletico Madryt, czy klęska w rywalizacji w Porto, nie mogą napawać dumą sympatyków Milanu.
Kluczowymi postaciami drużyny z San Siro są:
Zlatan Ibrahimović – zdobył 6 bramek i zaliczył jedną asystę w 13 meczach, jego obecność dobrze wpływa na zespół, który od jego pojawienia się w Mediolanie zaczął grać o wiele lepiej.
Franck Kessie – choć Iworyjczyk ma tylko 24 lata na karku, to jest bardzo ważną postacią w tym zespole (ma rozegrane aż 17 spotkań i jest wicekapitanem tego zespołu.
Alessio Romagnoli – kapitan tej drużyny, rozegrał 15 spotkań, jest najważniejszym filarem defensywy Milanu po odejściu Gianluigiego Donnarumy.
Milanowi nie idzie idealnie w tym sezonie, lecz myślę, że warto wspomnieć, że piłkarzy tego zespołu nie omijają kontuzje. Dla przykładu aktualnie w szpitalach klubowych znajdują się: Ante Rebić, Davide Calabria, Simon Kjaer, Olivier Giroud i Rafael Leao.
W najbliższym czasie (to znaczy dzisiaj) aktualny lider serie a zmierzy się z Udinese. Kolejne wyzwanie czeka Stefano Pioliego 19 grudnia, gdy na San Siro jego podopieczni będą się mierzyć z Napoli. Po starciu z zespołem z północy Włoch, piłkarze w czerwono-czarnych strojach będą się mierzyli ze stosunkowo prostymi do pokonania rywalami. Nowy rok rozpocznie się dla Milanu trudnymi spotkaniami, m.in. z Romą, Juventusem i Interem. Choć teoretycznie odpadnięcie z ligi mistrzów powinno być odbierane w czerwonej części Mediolanu, jako coś godnego wstydu, to taka sytuacja pozwoli Milanowi na skupienie się na rozgrywkach krajowych. Jeżeli Stefano Pioli odpowiednio rozplanuje najbliższe miesiące, to zdobędzie pewną przewagę nad Juve, Interem, Napoli, czy Atalantą, którzy będą grali w europejskich pucharach. Nie wiem jednak, na ile taka sytuacja uszczęśliwia kibiców rossonerich, a w jakim stopniu jest jedynie małym plusikiem tej fatalnej gry w champions league.